บทที่ 132 ตอนที่132.ว่าที่คุณพ่อลูกสอง

อดใจหายไม่ได้เมื่อก้มมองใบหน้าจิ้มลิ้มของคนบนตัก  เพราะเมื่อตอนมีมดยิ้มเขาไม่ได้รับรู้และมีส่วนร่วมอะไรกับชีวิตของลูกเลย  แต่ก็แค่นิดเดียวเมื่อความสุขที่เกิดขึ้นตอนนี้ มีปริมาณมากกว่าเพราะครอบครัวของเขาอยู่กันพร้อมหน้าแล้ว

ความสุขที่เกิดขึ้นส่วนหนึ่งมาจากความภาคภูมิใจเพราะเจ้าตัวโตที่นั่งอยู่บนตั...